0

BEĞENDİM

0

Uzman Klinik Psikolog Rabia YAVUZ – 8 Nisan 2024

4 ve 5 Nisan günlerinde Civil Mağazacılık AŞ’nin uzman konuğu olarak misafirleri oldum. CivilTalks bünyesinde programı düzenleyen ve davete icabet eden herkese çok teşekkür ederim. İş ve özel yaşam arasında dengeyi nasıl kurabileceğimiz üzerine sohbet ettik hep beraber.

Şehir yaşamında çift kariyerli aileler olarak en çok zorlandığımız konulardan biri de hayatımızın bu iki vazgeçilmez unsuru arasındaki zaman zaman yaşadığımız çatışmalar oluyor. Kolayca yaşamın bu iki önemli alanındaki dengenin bozulması nedeniyle kimi zaman sorunlar yaşıyoruz.

Hayatta iki önemli seçim olduğu söylenir. İş ve eş seçimi. David Whyte The Three Marriages adlı ezber bozan eserinde bu iki büyük seçime bir diğerini de ekler. Kendi benliklerimiz…

Eş seçiminin sadakat ve sorumluluk gerektirdiğini biliriz. Ayrıca hayatımızın neredeyse üçte birini ayırdığımız meslek hayatlarımız da aynı evlilik hayatımız gibi sorumluluk ve sadakat gerektirir.  İşimizle çok erken yaşta nişanlandık diyebiliriz. İlkokula başladığımdan bu yana en çok aldığım soruydu büyüyünce ne olacağım. Uzun bir eğitim ve ihtisas döneminden sonra hem varoluşumuzu konumlandırmak hem de maddi bağımsızlığımızı korumak için mesleklerimizle de evleniyoruz. İlerleyen yıllarda ise sıra eş seçimine geliyor. Eğer bize iyi gelen ve iyi geldiğimiz birini bulabildiysek, yaşam yolculuğumuzda hayatımızı bir yol arkadaşıyla paylaşmanın nimet ve kimi zorluklarını da deneyimliyoruz.

Lakin en temelde kendimizle evliyiz aslında. Yeryüzüne geldiğimiz ilk andan son nefesimize kadar yanımızdan ayrılmayan kendimiz. İç dünyamız. İçimizdeki iç konuşmalar, arzular, duygular, ihtiyaçlar ve sorumluluklar. Üçü bir arada olsa da çoğu zaman bizi terk etmeyen ve bizim de çoğu zaman ihmal ettiğimiz kendi özümüz oluyor. Üstelik kendimize olan sadakatimizde yaptığımız tüm ihmaller iş ve eş hayatımızı da çok yakından etkiliyor.

Birbirini hem zenginleştirebilecek hem de yoksullaştırabilecek bir ilişki ağına sahip bu üç alan arasında nasıl bir denge kurabileceğimiz ise ana meselelerimizden biri. Denge, kulağa hoş gelen ama üzerine düşündüğümüzde çok da net olmayan bir çağrışıma sahip olsa gerek ki, çoğu zaman “Ama nasıl?” serzenişi hemen arkasından gelir bu kelimenin. Kanaatimce denge, sürekli bir istikrar hali değil, hele hareketsizlik hali hiç değil.

Enstrümanları hatırlayalım, ahenkli bir melodi için yaylı sazların ne çok gergin ne çok gevşek olması istenir. Tellerin vereceği sesi yakalamak için de müzisyenler sık sık akort eder enstrümanlarını. Sanırım, bizler de sık sık ayarlarımızı yenilemeli ve kendimizi ve ilişkilerimizi aynı narin bir enstrümanı nasıl akort ediyorsak öyle güncellemeliyiz. Ne çok gergin ne çok gevşek. Nezaket, sabır ve sadakatle.